Artist:
Atelier Van Lieshout
Title:
Cage
Year:
2017
Adress:
Onder Den Toren, Vlissingen
Cage motiveert
Een container is méér dan menshoog.
Cage van Atelier Van Lieshout laat ons de werkelijke verhoudingen zien tussen een container en gebouwen in een stadskern. Cage confronteert ons met de immens grote objecten die voor onze economie normaal zijn.
Een container is gespecialiseerd en geoptimaliseerd. Een container kan één ding uitstekend: objecten opbergen en verplaatsen. Een andere functie heeft een container niet.
Cage van Atelier Van Lieshout is enigszins beschadigd en daarmee nutteloos geworden. Cage confronteert ons met het onvermogen van onze economie om ons gelukkig te maken, een gevoel van schoonheid of saamhorigheid te geven. De economie heeft beperkingen.
Een container is universeel. Waar ook in de wereld zijn de afmetingen, de bevestigingstechniek en dergelijke dezelfde. Het heeft geen regionale kenmerken.
Cage van Atelier Van Lieshout is geplaatst in het hart van een antieke stad; een locatie met mooie gebouwen, waar veel gebeurd is, waar karakteristieke mensen hebben geleefd. Cage confronteert ons met de beperkingen van een globale wereld waarin regionale kenmerken onbelangrijk zijn.
Een container bevindt zich normaliter op een specifieke plek met vrachtwagens, havenkranen, oceaanstomers. Het voelt een beetje vreemd om een container te zien liggen voor een antieke kerk.
Atelier Van Lieshout confronteert ons met twee werelden: de wereld van winst en de wereld van zingeving. Dit grote contrast kan ons vervreemden. Door een eigen positie te bepalen kunnen wij dit gevoel wegnemen. Waar kies jij voor: voor het geld of voor zingeving?
Bij het zien van deze ene container, weten wij dat er wereldwijd heel veel zijn.
Atelier Van Lieshout heeft de container een stevig grid van balken gegeven, die mij aan tralies doet denken. Cage wijst ons op de beklemmende totaliteit van het economische systeem. Wij kunnen er niet onderuit. Wij kunnen niet kiezen voor een lokale, duurzame, sociaal rechtvaardige, diervriendelijke economie. Wij kunnen dit alleen op een kleine schaal. Het aantal duurzame producten is beperkt.
Door de beklemming die ik voel bij Cage van Atelier Van Lieshout wordt ik gemotiveerd tot meer saamhorigheid, respect en zorgvuldigheid.
By Theo, www.artatsite.com
Translation
Cage is motivating
A container is bigger than human size.
Cage by Atelier Van Lieshout shows us the proportions between a container and the buildings in a city centre. Cage confronts us with the immense size of the objects which is normal in our economy.
A container is specialized and optimized. A container can do one thing excellently: storage and moving objects. A container doesn’t have another function.
Cage by Atelier Van Lieshout is a bit damaged and became useless because ot that. Cage confronts us with the failure of our economy to make us happy, to give a sense of beauty or solidarity. The economy has limits.
A container is universal. Everywhere in the world the size, the mounting technique and the like are the same. It has no regional characteristics.
Cage by Atelier Van Lieshout is placed in the heart of the ancient city; a place with beautiful buildings, where many things have happened, where typical people have lived. Cage confronts us with the limitations of a global world where regional characteristics are unimportant.
Normaly a container is on a particular place with lorries. port cranes, ocean liners. It feels a bit odd to see a container lying in front of a ancient church.
Atelier Van Lieshout confronts us with two worlds: the world of profit and the world of meaning. This big contrast can alienate us. By chosing our own position we can overcome this feeling. Where do you choose for: for money or for meaning?
By seeing one container, I understand there are many of them.
Atelier Van Lieshout gave the container a solid grid of beams which makes me think of jail bars. Cage is pointing us us to the totality of the economic system. We can not get away from it. We are not able to opt for a local, sustainable, socially just, humane economy. We can do this only on a small scale. The number of sustainable products is limited.
Due to the stickyness I feel whith Cage by Atelier Van Lieshout I am motivated to have more solidarity, respect and care.
By Theo, www.artatsite.com
www.ateliervanlieshout.com:
Cage consists out of three steel cages, which have been pressed together and pulled apart. This process has transformed the rational and strict geometry of the original cages to become an organic and fictile-looking sculpture that immediately questions the notion of freedom.
Atelier Van Lieshout’s work often refers to systems in which mankind functions today. This work too considers those systems and encourages the viewer to reflect on the role of mankind within the societal, political and economic systems. Humans now wish to free themselves from the exact same systems, hoping to break free from what they have brought upon themselves.
Cage (2017) was part of the following exhibition(s):
– ‘Vrijplaats bij MIJ’, Museum IJsselstein, IJsselstein (NL)
– ‘Façade 2017‘, Middelburg (NL)
www.wikipedia.org:
Atelier Van Lieshout (AVL) is de in 1995 opgerichte studio en werkplaats rond de beeldhouwer Joep van Lieshout, gevestigd in Rotterdam.
Binnen AVL werkt een groep van ongeveer 20 kunstenaars en ontwerpers onder leiding van Joep van Lieshout samen aan het uitvoeren van opdrachten en vrij werk. Het atelier maakte internationaal furore met beelden die op de scheidslijn tussen kunst, design en architectuur en design balanceren. De kunst van Atelier Van Lieshout heeft veelvuldig een (theoretische) gebruiksfunctie, zoals een mobiel verblijf of een sanitaire unit. Hiermee wil Atelier Van Lieshout de rol, het nut van kunst bevragen.
Het oeuvre van Atelier Van Lieshout strekt zich uit van machines tot sculpturen, van meubels tot gebouwen, van installaties tot ontwerpen voor utopische en distopische steden. Het werk toont een terugkerende fascinatie voor systemen: economische en politieke systemen, de samenleving en de rol van de mens hierin, autarkie, het menselijk lichaam. Ook gaat het werk in op meer klassieke thema's als leven en dood. AVL is met haar werk te zien in de collecties van vele musea, en op vele tentoonstellingen (waaronder de Biënnale van Venetië), in zowel binnen- en buitenland.
Atelier Van Lieshout werkt veel met polyester en maakte bijvoorbeeld het grote polyester beeld Big Funnelman, dat geplaatst is langs de A27 bij de afrit Breda. Daarnaast werkt Atelier Van Lieshout ook regelmatig in brons en hout, en met kant-en-klare materialen.
Een van de bekendste projecten van Atelier Van Lieshout is de oprichting van AVL-Ville, 2001, een culturele vrijstaat in de haven van Rotterdam, met een eigen grondwet en een eigen zelfvoorzienende economie, met landbouw, medische zorg en een restaurant, maar ook een werkplaats voor wapens - de vrijstaat had immers ook een leger nodig. AVL-Ville bestond slechts één jaar. Na dit jaar zijn er een aantal 'franchises' opgezet, waaronder een drijvend restaurant dat tentoongesteld werd op een vlot in de haven van Arnhem ter gelegenheid van de beeldententoonstelling Sonsbeek 9 in en om Park Sonsbeek te Arnhem.
Dit werd gevolgd door de projecten Sportopia/Disciplinator, waarbij gebruik werd gemaakt van readymade materialen als steigerbuizen, in een installatie die de grenzen van fysieke en geestelijke opwinding opzocht, de Organen serie, met vergrote, multifunctionele schaalmodellen van menselijke lichaamsdelen, en de Technocraat, een gesloten circuit van voedsel, alcohol, uitwerpselen en energie, met de mens als een tandwiel in dit systeem.
Recente projecten zijn onder meer SlaveCity, uit 2005, een sinistere dystopie, een zelfvoorzienende, geoptimaliseerde stad waar de bruikbare mens maximaal wordt ingezet om inkomsten te genereren en de niet bruikbare mens wordt hergebruikt. Dit project werd gevolgd door Cradle to Cradle, een installatie uit 2009 waarin het hergebruik van mensen centraal staat. In 2010 maakte Atelier Van Lieshout de tentoonstelling Infernopolis in de Onderzeebootloods in Rotterdam. De Onderzeebootloods is een samenwerkingsproject van Havenbedrijf Rotterdam en Museum Boijmans Van Beuningen. De komende vijf jaar organiseert Museum Boijmans Van Beuningen elk jaar een bijzondere tentoonstelling in de Onderzeebootloods; Atelier Van Lieshout was de eerste die gevraagd werd om in de Onderzeebootloods, het Nederlands antwoord op de Tate Modern, tentoon te stellen. Zijn Domestikator was te zien in Bochum, Parijs en Amsterdam.
In 2012 werkte AVL aan New Tribal Labyrinth, een vooruitblik op een mogelijke toekomst, waarin de mens, nadat onze hulpbronnen zijn opgeraakt, weer meer op zichzelf zal worden teruggeworpen. In deze toekomst is geen ruimte meer voor natie-staten, maar leeft men in kleinere stamverbanden, afhankelijk van kleinschalige, rudimentaire landbouw en industrie.
Een container is méér dan menshoog.
Cage van Atelier Van Lieshout laat ons de werkelijke verhoudingen zien tussen een container en gebouwen in een stadskern. Cage confronteert ons met de immens grote objecten die voor onze economie normaal zijn.
Een container is gespecialiseerd en geoptimaliseerd. Een container kan één ding uitstekend: objecten opbergen en verplaatsen. Een andere functie heeft een container niet.
Cage van Atelier Van Lieshout is enigszins beschadigd en daarmee nutteloos geworden. Cage confronteert ons met het onvermogen van onze economie om ons gelukkig te maken, een gevoel van schoonheid of saamhorigheid te geven. De economie heeft beperkingen.
Een container is universeel. Waar ook in de wereld zijn de afmetingen, de bevestigingstechniek en dergelijke dezelfde. Het heeft geen regionale kenmerken.
Cage van Atelier Van Lieshout is geplaatst in het hart van een antieke stad; een locatie met mooie gebouwen, waar veel gebeurd is, waar karakteristieke mensen hebben geleefd. Cage confronteert ons met de beperkingen van een globale wereld waarin regionale kenmerken onbelangrijk zijn.
Een container bevindt zich normaliter op een specifieke plek met vrachtwagens, havenkranen, oceaanstomers. Het voelt een beetje vreemd om een container te zien liggen voor een antieke kerk.
Atelier Van Lieshout confronteert ons met twee werelden: de wereld van winst en de wereld van zingeving. Dit grote contrast kan ons vervreemden. Door een eigen positie te bepalen kunnen wij dit gevoel wegnemen. Waar kies jij voor: voor het geld of voor zingeving?
Bij het zien van deze ene container, weten wij dat er wereldwijd heel veel zijn.
Atelier Van Lieshout heeft de container een stevig grid van balken gegeven, die mij aan tralies doet denken. Cage wijst ons op de beklemmende totaliteit van het economische systeem. Wij kunnen er niet onderuit. Wij kunnen niet kiezen voor een lokale, duurzame, sociaal rechtvaardige, diervriendelijke economie. Wij kunnen dit alleen op een kleine schaal. Het aantal duurzame producten is beperkt.
Door de beklemming die ik voel bij Cage van Atelier Van Lieshout wordt ik gemotiveerd tot meer saamhorigheid, respect en zorgvuldigheid.
By Theo, www.artatsite.com
Translation
Cage is motivating
A container is bigger than human size.
Cage by Atelier Van Lieshout shows us the proportions between a container and the buildings in a city centre. Cage confronts us with the immense size of the objects which is normal in our economy.
A container is specialized and optimized. A container can do one thing excellently: storage and moving objects. A container doesn’t have another function.
Cage by Atelier Van Lieshout is a bit damaged and became useless because ot that. Cage confronts us with the failure of our economy to make us happy, to give a sense of beauty or solidarity. The economy has limits.
A container is universal. Everywhere in the world the size, the mounting technique and the like are the same. It has no regional characteristics.
Cage by Atelier Van Lieshout is placed in the heart of the ancient city; a place with beautiful buildings, where many things have happened, where typical people have lived. Cage confronts us with the limitations of a global world where regional characteristics are unimportant.
Normaly a container is on a particular place with lorries. port cranes, ocean liners. It feels a bit odd to see a container lying in front of a ancient church.
Atelier Van Lieshout confronts us with two worlds: the world of profit and the world of meaning. This big contrast can alienate us. By chosing our own position we can overcome this feeling. Where do you choose for: for money or for meaning?
By seeing one container, I understand there are many of them.
Atelier Van Lieshout gave the container a solid grid of beams which makes me think of jail bars. Cage is pointing us us to the totality of the economic system. We can not get away from it. We are not able to opt for a local, sustainable, socially just, humane economy. We can do this only on a small scale. The number of sustainable products is limited.
Due to the stickyness I feel whith Cage by Atelier Van Lieshout I am motivated to have more solidarity, respect and care.
By Theo, www.artatsite.com
www.ateliervanlieshout.com:
Cage consists out of three steel cages, which have been pressed together and pulled apart. This process has transformed the rational and strict geometry of the original cages to become an organic and fictile-looking sculpture that immediately questions the notion of freedom.
Atelier Van Lieshout’s work often refers to systems in which mankind functions today. This work too considers those systems and encourages the viewer to reflect on the role of mankind within the societal, political and economic systems. Humans now wish to free themselves from the exact same systems, hoping to break free from what they have brought upon themselves.
Cage (2017) was part of the following exhibition(s):
– ‘Vrijplaats bij MIJ’, Museum IJsselstein, IJsselstein (NL)
– ‘Façade 2017‘, Middelburg (NL)
www.wikipedia.org:
Atelier Van Lieshout (AVL) is de in 1995 opgerichte studio en werkplaats rond de beeldhouwer Joep van Lieshout, gevestigd in Rotterdam.
Binnen AVL werkt een groep van ongeveer 20 kunstenaars en ontwerpers onder leiding van Joep van Lieshout samen aan het uitvoeren van opdrachten en vrij werk. Het atelier maakte internationaal furore met beelden die op de scheidslijn tussen kunst, design en architectuur en design balanceren. De kunst van Atelier Van Lieshout heeft veelvuldig een (theoretische) gebruiksfunctie, zoals een mobiel verblijf of een sanitaire unit. Hiermee wil Atelier Van Lieshout de rol, het nut van kunst bevragen.
Het oeuvre van Atelier Van Lieshout strekt zich uit van machines tot sculpturen, van meubels tot gebouwen, van installaties tot ontwerpen voor utopische en distopische steden. Het werk toont een terugkerende fascinatie voor systemen: economische en politieke systemen, de samenleving en de rol van de mens hierin, autarkie, het menselijk lichaam. Ook gaat het werk in op meer klassieke thema's als leven en dood. AVL is met haar werk te zien in de collecties van vele musea, en op vele tentoonstellingen (waaronder de Biënnale van Venetië), in zowel binnen- en buitenland.
Atelier Van Lieshout werkt veel met polyester en maakte bijvoorbeeld het grote polyester beeld Big Funnelman, dat geplaatst is langs de A27 bij de afrit Breda. Daarnaast werkt Atelier Van Lieshout ook regelmatig in brons en hout, en met kant-en-klare materialen.
Een van de bekendste projecten van Atelier Van Lieshout is de oprichting van AVL-Ville, 2001, een culturele vrijstaat in de haven van Rotterdam, met een eigen grondwet en een eigen zelfvoorzienende economie, met landbouw, medische zorg en een restaurant, maar ook een werkplaats voor wapens - de vrijstaat had immers ook een leger nodig. AVL-Ville bestond slechts één jaar. Na dit jaar zijn er een aantal 'franchises' opgezet, waaronder een drijvend restaurant dat tentoongesteld werd op een vlot in de haven van Arnhem ter gelegenheid van de beeldententoonstelling Sonsbeek 9 in en om Park Sonsbeek te Arnhem.
Dit werd gevolgd door de projecten Sportopia/Disciplinator, waarbij gebruik werd gemaakt van readymade materialen als steigerbuizen, in een installatie die de grenzen van fysieke en geestelijke opwinding opzocht, de Organen serie, met vergrote, multifunctionele schaalmodellen van menselijke lichaamsdelen, en de Technocraat, een gesloten circuit van voedsel, alcohol, uitwerpselen en energie, met de mens als een tandwiel in dit systeem.
Recente projecten zijn onder meer SlaveCity, uit 2005, een sinistere dystopie, een zelfvoorzienende, geoptimaliseerde stad waar de bruikbare mens maximaal wordt ingezet om inkomsten te genereren en de niet bruikbare mens wordt hergebruikt. Dit project werd gevolgd door Cradle to Cradle, een installatie uit 2009 waarin het hergebruik van mensen centraal staat. In 2010 maakte Atelier Van Lieshout de tentoonstelling Infernopolis in de Onderzeebootloods in Rotterdam. De Onderzeebootloods is een samenwerkingsproject van Havenbedrijf Rotterdam en Museum Boijmans Van Beuningen. De komende vijf jaar organiseert Museum Boijmans Van Beuningen elk jaar een bijzondere tentoonstelling in de Onderzeebootloods; Atelier Van Lieshout was de eerste die gevraagd werd om in de Onderzeebootloods, het Nederlands antwoord op de Tate Modern, tentoon te stellen. Zijn Domestikator was te zien in Bochum, Parijs en Amsterdam.
In 2012 werkte AVL aan New Tribal Labyrinth, een vooruitblik op een mogelijke toekomst, waarin de mens, nadat onze hulpbronnen zijn opgeraakt, weer meer op zichzelf zal worden teruggeworpen. In deze toekomst is geen ruimte meer voor natie-staten, maar leeft men in kleinere stamverbanden, afhankelijk van kleinschalige, rudimentaire landbouw en industrie.