Stijl en harmonie
Vorm
De levendigheid, stijl en harmonie blijkt uit alles tussen de vrouwelijke ruiter en het paard.
De holling in de rug van de vrouw gaat via het hoofd over in een parmantig hoedje. Terwijl ze enigszins naar links neigt, haar rok links van het paard heeft en haar linkerhand optilt, om met de teugels losjes contact te houden met het paard.
Het paard kijkt juist naar rechts. Heeft zowel het rechter voor- als achterbeen naar voren. De rechte rug worden beeindigt met parmantige oren en staart.
Materiaal
Het donkere brons maakt dat het beeld vooral een silhouet lijkt.
Locatie
Het kunstwerk wordt omringt door verkeer, trams, voetgangers, fietsers, een terras.
Impact
Het beeld lijkt niet Amsterdams, de stad die vaak wordt geassocieerd met burgers, losheid en uitgaan. Daarom is het beeld opvallend. Dit is nog een reden waarom het kunstwerk bijzonder is.
Door Theo, www.artatsite.com

Translation
Shape
The vibrancy, style and harmony is evident for everything between the female rider and the horse. The sinus-form of the back of the woman goes along the head to a perky hat. As she leans slightly to the left, her skirt on the leftside of the horse, in her lifted lefthand she holds loosely contact with the horse by the reins.
The horse looks a little to the right and moves both the right fore and hind left leg forward. The straight back is terminated with perky ears and tail.
Material
Dark bronze makes the picture seems like a silhouette.
Location
The artwork is surrounded by traffic, trams, pedestrians, cyclists, terrace.
Impact
The image does not seem typical Amsterdam, the city that is often associated with citizens, looseness and entertainment. That's another reason why the statue is remarkable.
By Theo, www.artatsite.com

www.buitenbeeldinbeeld.nl:
'Ze (Van der Pant) oriënteerde zich uitvoerig: bestudeerde ruiterstandbeelden en de Spaanse rijschool in Wenen, bekeek foto’s van een jonge Wilhelmina te paard, sprak meerdere malen met Koningin Juliana en liet zich informeren over de kledingvoorschriften van het hof. Wilhelmina moest destijds in amazonezit rijden met een lange rok, haar voeten mochten niet onder de rok uitkomen. Het paard van iemand in amazonezit dient een telganger te zijn, vandaar dat bij het ruiterbeeld beide rechterbenen vooruit staan.
Het was gebruikelijk dat voor een ruiterstandbeeld een klein model gemaakt werd dat vervolgens in Parijs tot het gewenste formaat kon worden vergroot. Maar Van der Pant, die nog nooit een zo groot beeld had gemaakt, was bang dat eventuele onvolkomenheden hierdoor uitvergroot zouden worden. Zij besloot het beeld in ware grootte te maken.'
'Koningin Juliana verrichtte de onthulling. Daarbij leek zich nog even een strijd tussen moeder en dochter af te spelen. Hoe hard Juliana ook aan het touw rukte, Wilhelmina wilde zich niet laten onthullen. Tenslotte moest er een sterke mannenhand aan te pas komen. Dat paste wel bij de vorstin, die door Churchill ooit ‘ de enige vent in de Nederlandse regering’ zou zijn genoemd.'

www.buitenbeeldinbeeld.nl:
Het Contactorgaan van Vrouwenorganisaties in Amsterdam nam twee jaar na het overlijden van Wilhelmina het initiatief tot een beeld. Het was de bedoeling dat Wilhelmina als oorlogsvorstin zittend achter de microfoon het volk toesprekend, zou worden weergegeven. Maar daar zag van der Pant, die Wilhelmina nooit ontmoet had niets in, ze koos voor een beeld van een jonge Wilhelmina te paard.
Ze heeft twee jaar aan het beeld gewerkt. Het zou op het Damrak geplaatst worden, maar door de grootte werd later voor het Rokin gekozen. Niet iedereen was enthousiast, er kwamen dreigementen: 'in onze rooie stad geen Willemien', er zou een bom in het beeld geplaatst worden. Maar het is gebleven bij een beschildering als zebra bij een Ajax-feest.

www.rkd.nl:
Queen Wilhelmina was an active rider in her young days. This equestrian portrait was meant to remember the old queen as the young and elegant woman she was in the early years of the twentieth century, riding in side-saddle.

Translation
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
"They (Van der Pant) oriented himself in detail: studying equestrian statues and the Spanish Riding School in Vienna, looked at photos of a young Wilhelmina on horseback, talked several times with Queen Juliana and was informed about the dress code of the court. Wilhelmina had time to ride sidesaddle with a long skirt, her feet were not allowed to fall below the skirt. Horse-saddle someone should be a pacer, why are ahead both right legs at the equestrian statue.
It was common that could be enlarged for an equestrian statue a small model made which was then in Paris until the desired size. But Van der Pant, who had never made such a large image, feared that any deficiencies would be magnified thereby. They decided to make the image in full size."
"Queen Juliana made the disclosure. It seemed still to play as a struggle between mother and daughter off. How hard Juliana also tugged at the rope, Wilhelmina did not reveal leave. Finally, a strong male hand there must necessarily be involved. That matched the queen, which by Churchill once called 'the only guy in the Dutch government"would be mentioned."

www.buitenbeeldinbeeld.nl:
The Liaison Committee of Women's Organizations in Amsterdam took two years after the death of Wilhelmina initiated a picture. The intention was that Wilhelmina as war queen sitting behind the microphone speaking to the people, would be displayed. But saw van der Pant, who had never met Wilhelmina nothing, she chose a picture of a young Wilhelmina on horseback.
She has worked on the picture two years. It would be placed on the Damrak, but was later chosen by the size of the Rokin. Not everyone was enthusiastic, there were threats"in our city rooie not Willemien, " there would be a bomb placed in the image. But it has remained at a painting as zebra at an Ajax party.

www.rkd.nl:
Queen Wilhelmina was an active rider in her young days. This equestrian portrait was meant to remember the old queen as the young and elegant woman she was in the early years of the twentieth century, riding in side-saddle.