Artist:
Mark Manders
Title:
Fragment van een Huiskamer
Year:
2001
Adress:
P.E. Tegelbergplein
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
De huiskamersituatie verbeeldt in de visie van Manders de overgang van de woonwijk naar het open water. Het ensemble is een fragment uit het veelomvattende kunstwerk ‘Zelfportret als gebouw’ waar Manders sinds 1986 onafgebroken aan werkt. Het is een fictief gebouw dat voortdurend in verandering is, er heerst in Manders’ woorden een ‘situatie van veranderende stilstand’. In het gebouw kan hij zijn gedachten, tekeningen, sculpturen en installaties onderbrengen; zijn oeuvre is een opslagplaats van persoonlijke herinneringen. De twee geslachtsloze figuren zijn een samensmelting van drie modellen, twee meisjes en een jongen. Ze verbeelden twee opeenvolgende momenten van dezelfde figuur, als twee kort opelkaar volgende filmstills. Daarmee is het sculpturale geheel niet roerloos maar meer een gespannen stilstand, een wachten.
Manders: 'Het fragment bestaat uit een werktafel met stoel met daarvoor een emmer met olie. Op de tafel staan twee figuren die op het eerste gezicht identiek lijken, maar bij nader inzien twee opeenvolgende momenten van dezefde figuur zijn, met een klein verschil in gezichtsuitdrukking en armen als twee nagemaakte filmstills. De stoel staat achter de twee figuren zodat het lijkt alsof de maker de figuur voor hem/haar wil laten spreken, als bij een grote open poppenkast. De emmer die voor de tafel staat bestaat eveneens uit twee momenten, die echter in tegenstelling tot de figuur door elkaar verweven zijn. Op de plaats waar de emmers elkaar overlappen zal het twee maal zo hard regenen.
Mede ingegeven door het schuin oplopen van het plein heb ik besloten het geheel te verkleinen naar 88%. Door deze verkleining voegt de kopie zich beter naar de maat van het plein. De verkleining is meer voelbaar dan zichtbaar en werk juist daardoor enigszins vervreemdend. De vervreemdende afstand die deze verkleining met zich meebrengt, samen met de door elkaar verweven momenten is gerelateerd aan de vervreemdende werking van de fotografie.'
www.amsterdam.nl:
De huiskamersituatie verbeeldt in de visie van Manders de overgang van de woonwijk naar het open water. Dit werk is een fragment uit zijn veelomvattende kunstwerk 'Zelfportret van een gebouw' waar Manders sinds 1986 onafgebroken aan werkt. Het is een fictief gebouw dat voortdurend in verandering is, of zoals Manders zegt 'Er heerst een situatie van veranderende stilstand'. Dit thema komt ook terug in het werk 'Fragment van een huiskamer'. Het fragment bestaat uit een werktafel met stoel en emmer. Op de tafel staan twee geslachtloze figuren die op het eerste gezicht identiek lijken, maar bij nader inzien twee opeenvolgende momenten van dezelfde figuur zijn, met een klein verschil in gezichtsuitdrukking en armen als nagemaakte filmstills. De emmer bestaat ook uit twee momenten, die in tegenstelling tot de figuren door elkaar verweven zijn.Omdat het plein schuin oploopt heeft de kunstenaar ervoor gekozen het geheel te verkleinen naar 88 %. De verkleining is niet direct zichtbaar en is meer voelbaar. Hierdoor werkt het enigszins vervreemdend.
www. dwaalmachine.sjonges.nl:
De onderdelen waarmee het werk voor het Tegelbergplein is opgebouwd (tafel, stoel, onzijdige mensfiguren en emmer) zijn vaste elementen binnen het oeuvre van Manders. Ook het principe van veranderende stilstand is hier aanwezig. De twee figuren zijn niet identiek, maar verbeelden twee opeenvolgende momenten van één en dezelfde figuur. Het minieme verschil in houding is te wijten aan ongeveer één seconde tijdsverschil. Hetzelfde geldt voor de emmer waarvan niet twee exemplaren zijn afgebeeld maar slechts één in twee momenten. In tegenstelling tot de figuren zijn deze twee momentopnamen in elkaar verweven. De verkleining van 88 procent is volgens de kunstenaar eerder voelbaar dan zichtbaar en werkt daarom vervreemdend. Toen Manders het ontwerp voor het plein had gezien besloot hij om het beeld aan de rand te plaatsten, tussen de bomen. Het zou zich op die manier gaan gedragen als een bezoeker, terwijl tegelijkertijd de leegte van het plein niet zou worden doorbroken.
Translation
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
The living room situation portrays in the vision of M the transition from the residential area to the open water. The ensemble is an excerpt from the comprehensive work of art ' self-portrait as building ' where M since 1986 works continuously. It is a fictional building in constant change, there is a"situation of changing words in M ' standstill '. In the building he can host his thoughts, drawings, sculptures and installations; his oeuvre is a repository of personal memories. The two sexless figures are an amalgamation of three models, two girls and a boy. They depict two consecutive moments of the same figure, as two short opel k next film stills. This makes the sculptural whole not motionless but more a tense standstill, a wait.
M:"the fragment consists of a work table with Chair with a bucket of oil. On the table are two figures that look identical at first glance, but upon closer inspection two consecutive moments of the same figure, with a small difference in facial expression and poor as two counterfeit film stills. The Chair supports the two figures so it looks like the Creator wants to let the figure speak for him/her, as at a large open puppet show. The bucket for the table consists of two moments, which, however, unlike the figure by interleaved. At the place where the buckets overlap will be twice as hard rain.
Partly motivated by the cant amount of the square I decided to reduce the whole to 88%. By this reduction adds the copy itself better to the size of the square. The reduction is more palpable than visible and precisely thereby somewhat alienating work. The alienating distance that this entails, along with the reduction by interwoven moments is related to the alienating effect of photography."
www.amsterdam.nl:
The living room situation portrays in the vision of M the transition from the residential area to the open water. This work is an excerpt from his comprehensive artwork ' self portrait of a building ' where M since 1986 works continuously. It's a fictional building that constantly change, or as Manders says ' there is a situation of changing a halt '. This theme is also reflected in the work ' Fragment of a living room '. The clip consists of a work table with Chair and bucket. On the table are two sexless figures that look identical at first glance, but upon closer inspection two consecutive moments of the same figure, with a small difference in facial expression and poor as counterfeit film stills. The bucket also consists of two moments, which, unlike the characters are intertwined.Because the square cant incurs, the artist has chosen to reduce the whole to 88%. The reduction is not directly visible and is more tangible. This will allow the somewhat alienating.
www. dwaalmachine.sjonges.nl:
parts with which work for the tegelberg square is build (table, Chair, neuter human figures and bucket) are fixed elements within the oeuvre of M. The principle of changing stoppage can be found here. The two figures are not identical, but imagining two consecutive moments of one and the same figure. The minute difference in attitude is due to about one second time difference. The same applies to the bucket from which no two copies are pictured but only one in two moments. Unlike the figures in these two snapshots. The reduction of 88 percent, according to the artist rather palpable than visible and works therefore alienating. When M the design for the square had seen he decided to place the image on the edge, between the trees. It was that way start acting like a visitor, while at the same time, the emptiness of the square would not be broken.
De huiskamersituatie verbeeldt in de visie van Manders de overgang van de woonwijk naar het open water. Het ensemble is een fragment uit het veelomvattende kunstwerk ‘Zelfportret als gebouw’ waar Manders sinds 1986 onafgebroken aan werkt. Het is een fictief gebouw dat voortdurend in verandering is, er heerst in Manders’ woorden een ‘situatie van veranderende stilstand’. In het gebouw kan hij zijn gedachten, tekeningen, sculpturen en installaties onderbrengen; zijn oeuvre is een opslagplaats van persoonlijke herinneringen. De twee geslachtsloze figuren zijn een samensmelting van drie modellen, twee meisjes en een jongen. Ze verbeelden twee opeenvolgende momenten van dezelfde figuur, als twee kort opelkaar volgende filmstills. Daarmee is het sculpturale geheel niet roerloos maar meer een gespannen stilstand, een wachten.
Manders: 'Het fragment bestaat uit een werktafel met stoel met daarvoor een emmer met olie. Op de tafel staan twee figuren die op het eerste gezicht identiek lijken, maar bij nader inzien twee opeenvolgende momenten van dezefde figuur zijn, met een klein verschil in gezichtsuitdrukking en armen als twee nagemaakte filmstills. De stoel staat achter de twee figuren zodat het lijkt alsof de maker de figuur voor hem/haar wil laten spreken, als bij een grote open poppenkast. De emmer die voor de tafel staat bestaat eveneens uit twee momenten, die echter in tegenstelling tot de figuur door elkaar verweven zijn. Op de plaats waar de emmers elkaar overlappen zal het twee maal zo hard regenen.
Mede ingegeven door het schuin oplopen van het plein heb ik besloten het geheel te verkleinen naar 88%. Door deze verkleining voegt de kopie zich beter naar de maat van het plein. De verkleining is meer voelbaar dan zichtbaar en werk juist daardoor enigszins vervreemdend. De vervreemdende afstand die deze verkleining met zich meebrengt, samen met de door elkaar verweven momenten is gerelateerd aan de vervreemdende werking van de fotografie.'
www.amsterdam.nl:
De huiskamersituatie verbeeldt in de visie van Manders de overgang van de woonwijk naar het open water. Dit werk is een fragment uit zijn veelomvattende kunstwerk 'Zelfportret van een gebouw' waar Manders sinds 1986 onafgebroken aan werkt. Het is een fictief gebouw dat voortdurend in verandering is, of zoals Manders zegt 'Er heerst een situatie van veranderende stilstand'. Dit thema komt ook terug in het werk 'Fragment van een huiskamer'. Het fragment bestaat uit een werktafel met stoel en emmer. Op de tafel staan twee geslachtloze figuren die op het eerste gezicht identiek lijken, maar bij nader inzien twee opeenvolgende momenten van dezelfde figuur zijn, met een klein verschil in gezichtsuitdrukking en armen als nagemaakte filmstills. De emmer bestaat ook uit twee momenten, die in tegenstelling tot de figuren door elkaar verweven zijn.Omdat het plein schuin oploopt heeft de kunstenaar ervoor gekozen het geheel te verkleinen naar 88 %. De verkleining is niet direct zichtbaar en is meer voelbaar. Hierdoor werkt het enigszins vervreemdend.
www. dwaalmachine.sjonges.nl:
De onderdelen waarmee het werk voor het Tegelbergplein is opgebouwd (tafel, stoel, onzijdige mensfiguren en emmer) zijn vaste elementen binnen het oeuvre van Manders. Ook het principe van veranderende stilstand is hier aanwezig. De twee figuren zijn niet identiek, maar verbeelden twee opeenvolgende momenten van één en dezelfde figuur. Het minieme verschil in houding is te wijten aan ongeveer één seconde tijdsverschil. Hetzelfde geldt voor de emmer waarvan niet twee exemplaren zijn afgebeeld maar slechts één in twee momenten. In tegenstelling tot de figuren zijn deze twee momentopnamen in elkaar verweven. De verkleining van 88 procent is volgens de kunstenaar eerder voelbaar dan zichtbaar en werkt daarom vervreemdend. Toen Manders het ontwerp voor het plein had gezien besloot hij om het beeld aan de rand te plaatsten, tussen de bomen. Het zou zich op die manier gaan gedragen als een bezoeker, terwijl tegelijkertijd de leegte van het plein niet zou worden doorbroken.
Translation
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
The living room situation portrays in the vision of M the transition from the residential area to the open water. The ensemble is an excerpt from the comprehensive work of art ' self-portrait as building ' where M since 1986 works continuously. It is a fictional building in constant change, there is a"situation of changing words in M ' standstill '. In the building he can host his thoughts, drawings, sculptures and installations; his oeuvre is a repository of personal memories. The two sexless figures are an amalgamation of three models, two girls and a boy. They depict two consecutive moments of the same figure, as two short opel k next film stills. This makes the sculptural whole not motionless but more a tense standstill, a wait.
M:"the fragment consists of a work table with Chair with a bucket of oil. On the table are two figures that look identical at first glance, but upon closer inspection two consecutive moments of the same figure, with a small difference in facial expression and poor as two counterfeit film stills. The Chair supports the two figures so it looks like the Creator wants to let the figure speak for him/her, as at a large open puppet show. The bucket for the table consists of two moments, which, however, unlike the figure by interleaved. At the place where the buckets overlap will be twice as hard rain.
Partly motivated by the cant amount of the square I decided to reduce the whole to 88%. By this reduction adds the copy itself better to the size of the square. The reduction is more palpable than visible and precisely thereby somewhat alienating work. The alienating distance that this entails, along with the reduction by interwoven moments is related to the alienating effect of photography."
www.amsterdam.nl:
The living room situation portrays in the vision of M the transition from the residential area to the open water. This work is an excerpt from his comprehensive artwork ' self portrait of a building ' where M since 1986 works continuously. It's a fictional building that constantly change, or as Manders says ' there is a situation of changing a halt '. This theme is also reflected in the work ' Fragment of a living room '. The clip consists of a work table with Chair and bucket. On the table are two sexless figures that look identical at first glance, but upon closer inspection two consecutive moments of the same figure, with a small difference in facial expression and poor as counterfeit film stills. The bucket also consists of two moments, which, unlike the characters are intertwined.Because the square cant incurs, the artist has chosen to reduce the whole to 88%. The reduction is not directly visible and is more tangible. This will allow the somewhat alienating.
www. dwaalmachine.sjonges.nl:
parts with which work for the tegelberg square is build (table, Chair, neuter human figures and bucket) are fixed elements within the oeuvre of M. The principle of changing stoppage can be found here. The two figures are not identical, but imagining two consecutive moments of one and the same figure. The minute difference in attitude is due to about one second time difference. The same applies to the bucket from which no two copies are pictured but only one in two moments. Unlike the figures in these two snapshots. The reduction of 88 percent, according to the artist rather palpable than visible and works therefore alienating. When M the design for the square had seen he decided to place the image on the edge, between the trees. It was that way start acting like a visitor, while at the same time, the emptiness of the square would not be broken.