Art@Site www.artatsite.com Fioen Blaisse Danseres met Tamboerijn
Artist:

Fioen Blaisse

Title:

Danseres met Tamboerijn

Year:
2000 
Adress:
Purmerweg
Website:
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
Een terugkerend thema in het oeuvre van Fioen Blaisse (Singerprijs 1998) is de danseres. Een reis in 1970 door de woestijn van Tunesië is van groot belang geweest voor de manier waarop ze dit thema uitwerkte. Ze zag daar vrouwen dansen in uiterste concentratie en sindsdien probeert ze deze herinnering te verbeelden. Niet alleen, die van de aanblik van de vrouwen die gekleed waren in traditionele gewaden, maar vooral ook de herinnering aan de spanning die ze zag in de lichamen van de danseressen op het moment van het begin van de dans. Blaisse herkent een analogie met haar eigen manier van werken. Die is langzaam en in zichzelf teruggetrokken, wachtend op de intuïtie. Ze kan de beslissingsmomenten daardoor niet meer herleiden en verwijst alleen naar haar serie bronzen die voor zichzelf spreken.
De Danseres met Tamboerijn is voor de verbeelding van het vermogen tot overgave van de mens aan de dans, aan beeldhouwen, aan spanning en van de behoefte aan harmonie. De belofte en niet de vervulling van de dans. Het lichaam luistert naar de geest. De ziel is al in beweging, het lichaam moet volgen. Het beeld moet in een eigen wereld kijken.
Thema
Een terugkerend thema in het oeuvre van Fioen Blaisse is de danseres. Een reis in 1970 door de woestijn van Tunesië is van groot belang geweest voor de manier waarop ze dit thema uitwerkte. Ze zag daar vrouwen dansen in uiterste concentratie en sindsdien probeert ze deze herinnering te verbeelden. Niet alleen die van de aanblik van de vrouwen die gekleed waren in traditionele gewaden, maar ook vooral de herinnering aan de spanning die ze zag in de lichamen van de danseressen op het moment van het begin van de dans.
Overgave
Blaisse herkent een analogie met haar eigen manier van werken. Die is langzaam en in zichzelf teruggetrokken, wachtend op intuïtie. Ze kan de beslissingsmomenten daardoor niet meer herleiden en verwijst alleen naar haar serie bronzen die ‘voor zichzelf spreken’. De danseres met tamboerijn is voor Blaisse de verbeelding van het vermogen tot overgave van de mens aan de dans, aan beeldhouwen, aan spanning en van de behoefte aan harmonie.
De belofte en niet de vervulling van de dans
Het lichaam luistert naar de geest
De ziel is al in beweging, het lichaam moet volgen
Het beeld moet in een eigen wereld kijken

www.amsterdam.nl:
Een terugkerend thema in het oeuvre van Fioen Blaisse (Singerprijs 1998) is de danseres. Een reis in 1970 door de woestijn van Tunesië is van groot belang geweest voor de manier waarop ze dit thema uitwerkte. Ze zag daar vrouwen dansen in uiterste concentratie en sindsdien probeert ze deze herinnering te verbeelden. Niet alleen, die van de aanblik van de vrouwen die gekleed waren in traditionele gewaden, maar vooral ook de herinnering aan de spanning die ze zag in de lichamen van de danseressen op het moment van het begin van de dans. Blaisse herkent een analogie met haar eigen manier van werken. Die is langzaam en in zichzelf teruggetrokken, wachtend op de intuïtie. Ze kan de beslissingsmomenten daardoor niet meer herleiden en verwijst alleen naar haar serie bronzen die 'voor zichzelf spreken'. De danseres met Tamboerijn is voor de verbeelding van het vermogen tot overgave van de mens aan de dans, aan beeldhouwen, aan spanning en van de behoefte aan harmonie.

www.wikipedia.org:
Blaisse volgde een opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie in haar geboorteplaats. In 1970 werd ze tijdens een reis door Tunesië gegrepen door het onderwerp van danseressen, sindsdien een terugkerend thema in haar werk. Zij was een van de eerste vier kunstenaars die een beeld maakten voor het project Beeldenroute Maliebaan. Naast beeldhouwer was Blaisse ook actief als kunstschilder. In 1998 ontving ze de Singer-prijs voor haar totale oeuvre.

Translation
www.buitenbeeldinbeeld.nl:
a recurring theme in the oeuvre of Fair Blaisse (singer Prize 1998) is the dancer. A journey through the desert of Tunisia in 1970 has been of great importance for the way they worked out this theme. They saw women dance in utter concentration and since then she tries to depict this reminder. Not only, that the sight of the women who were dressed in traditional robes, but also the memory of the tension they saw in the bodies of the dancers at the time of the beginning of the dance. Blaisse recognizes an analogy with her own way of working. That is slow and withdrawn into himself, waiting for the intuition. She can no longer resolve the decision points and refers only to her series bronze that speak for themselves.
the dancer with Tambourine for the imagination of man's ability to surrender to the dance, to sculpture, to stress and the need for harmony. The promise and not the performance of the dance. The body is listening to the spirit. The soul is already in motion, the body must follow. The image should look in a world of its own.
Theme
A recurring theme in the oeuvre of Fair Blaisse is the dancer. A journey through the desert of Tunisia in 1970 has been of great importance for the way they worked out this theme. They saw women dance in utter concentration and since then she tries to depict this reminder. Not just the sight of the women who were dressed in traditional robes, but also especially the reminder of the tension they saw in the bodies of the dancers at the time of the beginning of the dance.
Surrender
Blaisse recognizes an analogy with her own way of working. That is slow and withdrawn into himself, waiting for intuition. She can no longer resolve the decision points and refers only to her series bronze that ' speak for themselves '. The dancer with tambourine is the imagination of the ability for Blaisse into submission of man to the dance, to sculpture, to stress and the need for harmony. not the fulfilment of The promise and the dance

www.amsterdam.nl:
The body listens to the spirit the soul is already in motion, the body should follow the image should look in a world of its own:
a recurring theme in the oeuvre of Fair Blaisse (singer Prize 1998) is the dancer. A journey through the desert of Tunisia in 1970 has been of great importance for the way they worked out this theme. They saw women dance in utter concentration and since then she tries to depict this reminder. Not only, that the sight of the women who were dressed in traditional robes, but also the memory of the tension they saw in the bodies of the dancers at the time of the beginning of the dance. Blaisse recognizes an analogy with her own way of working. That is slow and withdrawn into himself, waiting for the intuition. She can no longer resolve the decision points and refers only to her series bronze that ' speak for themselves '. The dancer with Tambourine for the imagination of man's ability to surrender to the dance, to sculpture, to stress and the need for harmony.

www.wikipedia.org:
Blaisse studied at the Gerrit Rietveld Academy in her hometown. In 1970, she was seized by the subject during a trip by Tunisia of dancers, since a recurring theme in her work. She was one of the first four artists who made an image for the project Images route Maliebaan. In addition to sculptor was also active as a painter Blaisse. In 1998, she received the Singer Prize for her total oeuvre.